مشکلات و راه حل های رایج در طراحی معماری بدون مانع

در فرآیند طراحی بدون مانع، بسیاری از شهرها کارهای آماده سازی زیادی انجام داده و به نتایج خاصی دست یافته اند. اگرچه امکانات بدون مانع بسیاری از ساختمان ها کاملاً کامل است، اما هنوز تا حدودی مشکلاتی وجود دارد. جزئیات به شرح زیر است:

1. یک آسانسور بدون مانع راه اندازی کنید. در حال حاضر، اندازه کابین بسیاری از آسانسورهای بدون مانع در کشور ما نمی تواند الزامات مشخص شده را برآورده کند. عرض درب، ارتفاع دکمه بریل، ارتفاع دکمه و امکانات داخلی آسانسور کامل نیست. اساساً هیچ نشانه ای از مسیر کور در آسانسور وجود ندارد. در طول کار آسانسور، صدای Prompt کامل نیست

2. برای افراد کم بینا، طبق برخی مقررات مربوطه، مسیرهای کور مربوطه را راه اندازی کنید و مسیرهای کور را در ورودی ها، لابی ها، میز خدمات، تلفن ها، آسانسورها و غیره ساختمان های عمومی بزرگ ایجاد کنید. با این حال، در زندگی واقعی، چنین امکاناتی نادر است. حتی در بعضی جاها به اندازه کافی استاندارد نیستند. به عنوان مثال، در برخی از مراکز خرید و موسسات پزشکی بزرگ، میز متحرک کور و کارت حرکت کور بسیار کم است.

3. ساخت رمپ های بدون مانع. تمام ساختمان های بازرسی شده نیاز به رمپ های بدون مانع دارند. با این حال، شیب برخی از جاده های شکسته بدون مانع بسیار زیاد است. بسیاری از رمپ های بدون مانع مجهز به موانع ایمنی در سطح بالایی نیستند. ارتفاع و اندازه نرده های روی رمپ های بدون مانع الزامات مشخص شده را برآورده نمی کند و بیشتر آنها فقط نرده های یک طرفه دارند. نقاط شروع و پایان نرده‌ها همسطح هستند فاصله امتداد خیلی کم است و عرض بخشی از سطح شیب دار و طول سکوی استراحت کمتر از الزامات تعیین شده است.

4. امکانات توالت بدون مانع. در حال حاضر، اندازه توالت های معمولی بدون مانع در کشور من نمی تواند پاسخگوی نیازهای استفاده باشد. روی لنگه درب دستگیره بسته نمی شود و فضای کافی برای چرخش ویلچر در جلوی توالت ها، ادراراب ها و دستشویی های بدون مانع وجود ندارد. رایج ترین مشکل توالت های بدون مانع و توالت های بدون مانع این است که نرده ها به درستی نصب یا نصب نشده اند.

5. برخی از مشکلات رایج این است که برخی از ساختمان‌های عمومی با پنجره‌های کم‌مرتبه و میزهای خدماتی کم‌مرتبه، این دو امکانات را ندارند. ساختمان مشاهده به صورت لزوم به صندلی های بدون مانع مجهز نیست، یا نمی توان به صندلی چرخدار دسترسی داشت. رایج ترین وضعیت بدون مانع است. تأسیسات مجهز به علائم بدون مانع خاص نیستند.